Kinderen en jongeren geven op hun eigen wijze aan op welke manier ze het beste geholpen willen en kunnen worden. Sommige kinderen praten, zittend in een lekkere zitzak of juist op een wiebelstoel, andere spelen al babbelend of het dagelijks leven en de dingen die ze daar zoal beleven en tegenkomen.
Anderen kunnen heel druk zijn en rennen al dan niet verkleed en al met zwaarden door de ruimte op zoek naar het monster of de tijger die hen wil opeten of waarmee ze juist nu het gevecht wel eens aan willen……
Ook worden er zielige knuffels verzorgd, eenzame poppen getroost of wordt het poppenhuis veranderd in een warm en gezellig thuis.
Als er een zwijgzaam en/of verlegen kind aanwezig is kan het ook heerlijk stil zijn tijdens de therapie.
Jongeren vinden het vaak fijn om te praten over wat hen dwars zit, maar maken ook van de gelegenheid gebruik om een spel te spelen of zich te verliezen in een tekening van hun droomplek……
Het is mijn taak als kinder en jeugdtherapeut om zo snel mogelijk hun “taal” te spreken en alles wat ik hoor en zie te “vertalen”. Ik ga aan het werk om te begrijpen wat ze bedoelen zodat ik ze kan helpen om controle te hernemen en keuzemogelijkheden te ontwikkelen t.a.v.hun klacht.